Αλλαγές vs Επιλογές

Όσο με φοβίζουν οι αλλαγές, άλλο τόσο με συναρπάζουν. Μία αλλαγή σημαίνει πως κατευθύνεσαι προς μία άγνωστη κατεύθυνση. Πιθανόν να είναι καλύτερη, αλλά ίσως και όχι. Κάποιος κάποτε μου είπε: "τα πράγματα που σε φοβίζουν έχουν μία πιο ευχάριστη όψη αν ξέρεις πως να τα χρησιμοποιήσεις". Έτσι ο άλλοτε φόβος μου, πλέον γίνεται περιέργεια, αφού τίποτα δεν μένει ποτέ το ίδιο.
Ξέρω πως καμιά φορά γίνομαι ξεροκέφαλο γατί, που δεν θέλει  να κάνει μπάνιο. Μα συνήθως όταν το καλοσκέφτομαι και φωλιάζουν για λίγο οι σκέψεις στο μυαλό μου, δοκιμάζω μόνη μου να βραχώ.
Υπάρχουν στιγμές στη καθημερινότητά μου που με δυσκολεύουν αρκετά. Μα εκεί είναι που συνειδητοποιώ πως απλά χρησιμοποιώ λάθος τη κατάσταση. Το να κατανέμω συνειδητά ή ασυνείδητα λάθος το χρόνο ή τις προτεραιότητές μου αποτελεί ξεκάθαρα επιλογή μου, που μπορεί να αλλάξει. Σκέφτομαι λοιπόν πως "όταν αγαπάς τις επιλογές σου, αγαπάς τη ζωή σου"!

S-O-N-G for the article! click here!

Got me by surprise.!

Ο Αύγουστος για μένα ήταν ένας μήνας αναμονής. Ένας μήνας αδράνειας αλλά και ετοιμότητας συγχρόνως. Ωστόσω μέσα στο Σεπτέμβρη μπήκα σε διαδικασια δράσης και κινητοποίησης. Είχα αρνηθεί να παίξω στο παιχνίδι του έρωτα, προσπαθόντας να κερδίσω έδαφος σε άλλες αρένες της ζωής. Ένα τραγούδι όμως ηχεί μέσα μου αποδικνύοντας, πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει... ξάφνου έπεσε ένα ραβασάκι στα χέρια μου, εκεί που καθάριζα το βομβαρδισμένο από χαρτιά γραφείο μου, το οποίο έλεγε: "θυμήσου τι τραγούδι ψυθηρίζει το μυαλό σου, και αμέσως θα καταλάβεις σε ποιό μονοπάτι είσαι". Η αλήθεια να λέγεται. Τα τραγούδια που υποσινειδητα κρατάμε σε playlist στο μυαλό μας και όλο παίζουν σε επανάλληψη, είναι αυτά που εκφράζουν καλύτερα από κάθε τι άλλο τη κατάσταση που ζούμε εκείνη τη στιγμή. Τουλάχιστον σε εμένα, αυτό ισχύει. (όπως επίσης μπορείς να αλλάξεις τη διάθεσή σου από τη μουσική που ακούς) Και αναρρωτιέμαι πως από την άρνηση μεταφέρεσαι στην αποδοχή έτσι απλά.(;) Πως οι πρωτεραιότητες ανακατατάσσονται με τόση ευκολία και αναδιοργανώνουν τη διάταξη του μυαλού και της καθημερινότητας; Αλλάζοντας την οπτική γωνια των πραγμάτων και ρίχνοντας ένα ανοιξιάτικο χαμόγελο στα γεγονότα, που είναι σίγουρα ταιριαστο με τον καιρό αλλά όχι με το φθινόπωρο,έτσι απλά διαπιστώνω... Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο!
Ο δικός μου, είσαι εσύ! (Π.Ρ.Κ.)

S-O-N-G for the article! click here!

Magical existence...

Συμμετέχω συνειδητά ή ασυνείδητα στον παραλογισμό που διακατέχει η αποσύνθεση του εαυτού μου. Νιώθω πράγματα που δεν θα ένιωθα ποτέ. Σκέφτομαι πράγματα που δεν θα σκεφτόμουν ποτέ. Κάνω πράγματα που δεν θα έκανα ποτέ.
Αυτή η αλλόκωτη και βιαστική αποσύνθεση όμως, οδηγεί σε μία πιο ξεκάθαρη και ώριμη διάσταση της συνειδητότητάς μου. Γίνομαι ο εαυτός μου, μιας και κατα τη διάρκεια της ύπαρξής μου, υιοθέτησα κομμάτια άλλων υπάρξεων. Σύμφωνα με πολλούς ανθρώπους που συνάντησα στη ζωή μου, ως σήμερα, "φοβόμουν να είμαι εγώ". Κι όμως, τώρα μαθαίνω ποια είμαι. Αποδέχομαι τα κομμάτια μου, σαν να βρίσκομαι στην επανασυναρμολόγιση του παζλ της αυθεντικής και αψεγάδιαστης διάστασής μου.
Πολυδιάσταση επανασυναρμολόγιση σε απλά ή σύνθετα πεδία, αναγκάζοντάς με να παραδεχτώ τι είμαι, τι χρειάζομαι, τι θέλω και να αγωνίζομαι για αυτό.
Μαγεία.!

S-O-N-G for the article! click here!

Not to be trusted...

I am the kind of girl that trusts. I do trust people. I love human kind even if they've proved me, and still do, that i shouldn't be so blind. At least not in matters that have to deal with my emotions. At least not in issues that are able to hurt my insides. Well, if there are any insides left, i do trust, but only through time.  And it hurts even more when after that time passes, they prove you wrong.
I am the kind of girl that some times people trust. Sometimes people don't enjoy just using her, and look at her cute cover, but all they want is to give to that girl their hearts, their insides, and discover her mind and soul as well. Probably, too early, but they do.
Many times i have proved all those people wrong. They shouldn't trust me. Not as fast as they did anyway. I have quite too many examples of that kind of people that joined my life the last couple of months and i hurt them. And not just a little scratches, i can assure you.
Most of them, i really wanted to keep them in my life. Some of them, i felt some strong emotions for. Very few of them i still got communication. But to none of them i can say that i reacted the way it would be fair to react. I feel guilty, and that i hadn't been fare.
I don't know what I want, and I have to figure it out fast enough not to hurt anyone further... I need time. But not too much. Not too little. I need to get to know someone before we get to the "feelings" part of the story. And I need to get to the "feelings" part just in the moment you have actually some memories with the other person, and you have started to get to know each other.
I guess i am confused. But so were they...

S-O-N-G for the article! click here!

Calling touch...

Calling touch and then we are moving...
And the moving went along in the rhythm of the music. Yes. It's dancing how they call it. But it felt more like he took me to this trip, that only birds that fly can go. His wings took my heart, his arms took my mind, a dance like a theatrical play without actors, but just our elegant selves naked of regrets.
And then, there was a date. A date you could never translate it the right way. There was no date, it was just us. Lots of magic dust flowing around us. There was this chocolate taste, like drug, inspired our souls. The air smell like candy. We heard a song.
Cultures, languages, lips, breaths. It all mixed up under a moonlight of tenderness.
You know how it feels? It's almost like safe love. Like it could ever exist such a thing.
Dreams. Trust. Fairytales. It was a messy whisper inside my head, between lust and desire, connection and emotions. Grabbing. Biting. Scratching. Flawless eye contact that drives you crazy in a deeper sinful madness of the leader, just because you go on following the same insane steps. Wrong or right, would it matter? No conclusion, just a vision of a deja vu.

S-O-N-G for the article! click here!

Romantikή άνoiξη....

Μία σύνθεση ύπαρξης πολύχρωμη, ευπροσάρμοστη. Δειλά ρομαντική. Πως αλλιώς θα ντυνόταν το μεσαίωνα αν δεν πασπάλιζαν παπαρούνες τα μάγουλά της. Και πέταλα γιασεμιού να σκόρπαγε στο κοίταγμα του έρωτα.
Έρωτα λέω. Και ύστερα σωπαίνω για ένα ξάφνιασμα ειλικρίνιας στα μάτια. Δύο σταγόνες έκπληξης μες τη σιωπή. Και ο αντίλλαλος της, τη φέρνει σε άβολη θέση. Κι όλο και ανθίζουν οι παπαρούνες.
Ξάπλωσε η άνοιξη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Κοίταξα στα χρώματα και είδα τ'άρωμά σου.
Δεν υπάρχεις στον αιθέρα του κόσμου μου ακόμα. Έρχεσαι...

S-O-N-G for the article! click here!

Delayed wishes...?

Πίστεψα πως για μία φορά στη ζωή μου, ο έρωτας μου χτύπησε την πόρτα on time. Δεν λειτούργησε σαν κρατική ελληνική υπηρεσία, ούτε σαν εμένα στα πρώτα μου ραντεβού, αλλά Εγγλέζος και on time.!
Αλλά όπως πάντα πιστός στην ιδεολογία "το καλό πράγμα αργεί να γίνει" έρχομαι προ τετελεσμένων γεγονότων και έκπληκτη από τα παιχνίδια που παίζει αυτή η ανυπότακτη καρδιά στα στήθια μου, με συνεργό τον μικρό τροφαντό αγγελάκο.
Και το μυαλό μου παίρνει αέρα, και αντί για γη, πατάω σε αιθέριους ανέμους αστερόσκονης. Έχω κυριολεκτικά σφραγισμένο στο πρόσωπό μου αυτό το χαμόγελο διαστάσεις "αφτί με αφτί" και ασταμάτητα αναπολώ το "σημαντικό" βράδυ.
Ποιο ήταν όμως το σημείο κλειδί για όλα αυτά? Το γλυκό παλικάρι με βοήθησε να ξεκλειδώσω τις μπλοκαρισμένες κλειδαριές του εγκεφάλου μου, που εδώ και μέρες με παιδεύουν απαγορεύοντας μου την πρόσβαση στην ηρεμία και τη ξεγνοιασιά. Έτσι λοιπόν ήρθε και εκείνος και σαν γνωστικός κλειδαράς, ή ακόμα καλύτερα "Παυλόπουλος" με τα αντικλείδια του, ξεκλείδωσε τις ανοιχτές μου πόρτες που τόσο πολύ με προβλημάτιζαν.
Έτσι μαζί με τις "έγνοιες" μου ξεσήκωσε ολόκληρο το νου. Όλα τόσο αθώα, και ταυτόχρονα ρομαντικά, ληθαργικά ρομαντικά θα έλεγα. Σε έναν ιδανικό τόνο απελευθέρωσης του νου. Ξέρει τα βήματα του χορού. Και η μουσική του, είναι τόσο μεθυστική...

S-O-N-G for the article! click here!

Happy New Year.!

Φέτος είπα να κάνω ευχές και από το blog μου. Για εμένα το 2013 ήταν μία από τις χρονιές που λάτρεψα και σίγουρα με σημάδεψαν αρκετά. Έγιναν πολλές αλλαγές στη ζωή μου, και είμαι ευτυχισμένη για τη πορεία μου μέχρι εδώ.
Όπως και να έχει το 2013 πέρασε αφήνοντας στα χείλη μου μία γεύση ευχάριστη.
Ήρθε λοιπόν το 2014.! Welcome του λέμε, ποτήρια υψώσαμε στον αέρα για να το υποδεχτούμε γεμάτοι χαμόγελα και αισιοδοξία. Ανταλλάξαμε φιλιά, είπαμε χρόνια πολλά, καλή χρονιά και ευελπιστούμε για τα καλύτερα.
Οι ευχές μου λοιπόν είναι: τη φετινή χρονιά να αρπάξετε τουλάχιστον ένα όνειρο σας και να το πραγματοποιήσετε. Η κάθε μέρα να είναι πασπαλισμένη με χρυσόσκονη πληρότητας. Το κάθε πρωινό να σας τονώνει κάθε αισιόδοξη / θετική και φιλόδοξη πλευρά του εαυτού σας. Η κάθε βραδιά να σας βρίσκει ερωτευμένους και με ήσυχη συνείδηση. Η κάθε στιγμή υγιείς και δυνατούς.

S-O-N-G for the article! click here! 

Winter holidays...

Well, the thing is that during "winter holidays", you do things you would never even try to do, and then again you do have fun. You go out sometimes with people you didn't expect to enjoy their company, and it turns out their company is as much fun as if you were hanging out with your B.F.F.
The strange thing during winter holidays comes to issues about faith in a relationship. -> being faithful to the person who is left behind, and at the same time trust him for his behaviour back and out there.
What if you are in love? Can you enjoy life and everything that comes in your way if you have recently fallen in love with someone who is not around you during holidays? Or is it the "missing" feeling that participates most in your life than the "having fun" feeling? And then again you could have fun, but do you trust him enough to believe he is faithfull to your relationship?
To me, i am glad cause i miss him, but honey, it's holidays!?! So let's get out there and have FUN free of worries and stuff like that!!

S-O-N-G for the article! click here! 

mixεd mεss...

Feeling quite sexy tonight. Not having any actual reason for this. Maybe the song, maybe the time... Even my own crunchy voice makes me feel... like some one else... A loosen up girl that flows... And she is so sexy when she does that.
But then again, i have those crazy thoughts in my mind. They are yelling at me... "You had some dreams... You had some plans... " Well, "Mind". I have a word for you. Only one word. Feel. Don't think. Don't. Please. Not at this moment. - And then... The sexy girl goes so dizzy that looks almost sick. And some tears are screaming to come out, without any success. Why? So much of a trouble, what is it for?
Nobody knows. Could be my own self, trying to convince me that i should not fall in love. That what has come up into my life, is just an excitment. What else could it be.? I don't fall in love, remember? I have stoped doing that, even if that's what i wished for, the last couple of times i saw a star falling down...
I wished "... as the star falls from the sky, i wanna fall mutually deeply in love..." Could it be true? Only time, this shoddy lord can lead me to the truth. An illusion-al sittuation can count the patience of mine to get the answer.

S-O-N-G for the article! click here! 

After all we grew up...

Κοίταξε να δεις… Τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο εσύ νομίζεις, αλλά συγχρόνως δεν είναι και τόσο πολύπλοκα. Τι πολύπλοκο θα μπορούσε να έχει το να ανοιγοκλείσεις τα δάχτυλά σου στη παλάμη;… Για μένα μία νορμάλ μέρα κάτι τέτοιο είναι: «πφφφ, σοβαρά θα μπορούσες να το φέρεις σαν παράδειγμα πολυπλοκότητας κάτι τέτοιο?» μναι, κι όμως… Η γιαγιά μου ας πούμε, δεν ξέρω πόσα χρόνια έχουν περάσει από τη τελευταία φορά που κατάφερε κάτι τέτοιο… Χμμ για δες.. ίσως να είναι λίγο πιο πολύπλοκο απ’ ότι περίμενες… Α, κοίτα και εκεί… Να ας πούμε ο Nick Voijic δεν έχει καν χέρια για να ανοιγοκλείσει τα δάχτυλά του στις παλάμες… Μμμμ ίσως τελικά να είναι πιο πολύπλοκο απ’ ότι θα περίμενες… Δεν είναι όμως τόσο περίπλοκο για σένα… Για θυμήσου πως ήταν τα πράγματα και για σένα λίγο πριν μεγαλώσεις… Εσύ πλέον έχεις τις ικανότητες να το κάνεις έτσι απλά, και ίσως σου φαίνεται γελοίο, να το θυμάσαι όμως, πως αν κάτι για σένα είναι απλό δεν είναι το ίδιο και για τους άλλους. Σε σένα το λέω, ενήλικα με τις εμπειρίες, και τις πληγές στη πλάτη, που η φοιτητική μου ζωή πενιχρά μπροστά στη δική σου και κάθε φορά που ξεστομίζω για κάποια δυσκολία μου, ανάθεμα και αν αξίζω τη συμβουλή σου. Και ευτυχώς για μένα ήμουνα τυχερή και έχω γονείς και φίλους που σεβόμαστε ο ένας τον άλλο ισάξια, δεν είμαστε όμως όλοι έτσι…

S-O-N-G for the article! click here! 

Education...

Ξεκινώντας τη φοιτητική μου ζωή και περιπλάνηση υπό διαφορετικά δεδομένα σε διαφορετική ηλικία και με μοναδικές συντεταγμένες από κάθε άλλη φορά, και σε σχέση με κάθε άλλο φοιτητή… Αναρωτιέμαι… Γιατί είμαι εδώ; Αυτό το αναρωτιέμαι κυρίως όταν είμαι κλεισμένη στο σπίτι, και η οροφή κοντεύει να με πλακώσει από τη πολύ βροχή και ταυτόχρονα μου έρχεται συνειρμικά το κομμένο κοινόχρηστο ρεύμα και ότι στον 4^ο όροφο που βρίσκομαι νιώθω αποκλεισμένη χωρίς ασανσέρ. Ναι οκ, μπορεί εσύ να μην έμενες 2^η μέρα στο σπίτι μου, αλλά εγώ το λατρεύω… Χωρίς αστεία, είμαι εδώ για να σπουδάσω, αλλά κατά τα λεγόμενα του William Deresiewicz «ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να δημιουργήσει μυαλά, όχι καριέρες…» Εγώ δεν έχω έρθει για να χτίσω καριέρα εδώ πέρα, να ‘μαστε καλά, υπάρχουν αρκετοί δικηγόροι bartender μέχρι στιγμής… Αν ήταν να τελειώσω το «ΤΕΙ αλεξίπτωτο» για να γίνω κάτι σωθήκαμε… Και το λέω τει αλεξίπτωτο γιατί απ’ ότι φαίνεται είναι η τελευταία επιλογή του απεγνωσμένου μαθητή, από σπόντα θεωρητικής κατεύθυνσης, που μπορεί και να τον ενδιαφέρει λίγο παραπάνω από το τει ζαμπονοκοπτικής…  Πες ότι έχω έρθει για να δημιουργήσω μυαλό… Κάτω από ποιο σύστημα; Κοντεύουν Χριστούγεννα ρε τομάρια και εγώ κάνω μόνο αγγλικά και χρήση υπολογιστών που να πάρει….

S-O-N-G for the article! click here!

Skyclouds…

-          Κοίταξε τον ουρανό… Κοίτα αυτά τα σύννεφα.

 Δεν πρόκειται ποτέ ξανά να είναι ίδια.

Πρόσφατα μετακόμισα, και δεν ήταν η πιο εύκολη εμπειρία της ζωής μου. Ήταν όμως κάτι για το οποίο είχα προετοιμαστεί κατάλληλα, και χαίρομαι για αυτό. Το σπίτι που νοίκιασα είναι όμορφο, και οικονομικό. Πληρεί πολλά από τα πράγματα που ήθελα, αν όχι όλα. Δεν έχει όμως θέα. Καθ’ότι είναι ρετιρέ, βλέπει μόνο ουρανό και μπουγάδες (ούτε καν ταράτσες). Εμένα όμως μου αρέσει πολύ, αν και υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν έστω ένα ράντζο με θέα, παρά το σπίτι που νοίκιασα εγώ. Παρατηρώντας λοιπόν τα σύννεφα από το μπαλκόνι μου, θυμήθηκα… Καταλαβαίνεις πως όλα πάνε καλά, από τα συναισθήματα που έχεις για την κάθε σου πράξη. Δεν είναι θέμα αν ζεις σε μικρόκοσμο, ή μακρόκοσμο. Αν θέλεις να περνάς καλά, θα το κάνεις σ’όποιον κόσμο και αν επιλέξεις να ανήκεις. Είναι καθαρά θέμα επιλογής. Κι όταν δεν είναι, είναι το αποτέλεσμα μίας λανθασμένης επιλογής. Ένας πολύ καλός φίλος κάποτε έλεγε: keep it simple. Τώρα καταλαβαίνω τι εννοούσε.

 S-O-N-G for the article! click here!

Chapter 1 ή απλή εισαγωγή?

i don't like this... Really, all i want is to write down my experience in this island (Rhodes), where i've spend the last five months of my life with out any relatives or friends, and how everything is going for me here. I want to record my worries, my dreams, and my feelings... I don't like it here. Not the way everything is seems to keep going. I don't want to spend the rest of my life with my mother, or thinking that at some point, i will get back leaving with her. I just don't think i said good bye to that life, the right way. I don't want a second chance for goodbyes. All I want is a chance to make it through my way. All on my own. I am 20 years old now, and no one is able to believe it. Everybody sees someone else but me. They see a girl older than me, a woman, they see someone who actually has lived it's own life much, even if the truth looks more like I have almost pulled together decades of life in just a couple of years. That is sad. Isn't it? I doubt about that. I feel free. Or not? Or should I get to learn how freedom feels like? Do I, or not, have any idea how rulling your own life feels like? But then again, rulling your own life means freedom? Well, there are a couple of things about it, that i am thrilled to figure out, and if you can say so, my life is heading to this exact thing. "To realise how to be free feels like." But is it freedom only a way of leaving - matter? Or is it more about the way of thinking? And if it is actually more about thinking, then i am almost sure, that all i am about to get from this trip are plenty of memories, different experiences, but then again, the same result. That "all in life is about the different perspectives". So I am about to take this step, and try to make things work on my own, and I will begin, even the smallest very first step of this way, with the most positive thinking, and I am willing to change all of my fears into confidence. And that, is just the begining.

 

S-O-N-G for the article! click here!

Like a virgin?

Το "παρθενικό" μου άρθρο στο νέο blog... Πολλές σκέψεις, πολλά άρθρα, κανένα δεν τα κατάφερε... Αποφάσισα λοιπόν να γράψω κάτι αυθόρμητο, να κάτσω μπροστά στον υπολογιστή και ότι βγει... Όπως κάθε - σχεδόν - φορά στο παρελθόν...
Ήρθε η ώρα να πούμε bye bye στο καλοκαίρι... Και μαζί με αυτό? Ίσως να είναι η πρώτη φορά για μένα που αποχαιρετώ σημαντικά κομμάτια μου, και αλλάζω κυριολεκτικά την ζωή μου, σε μια προσπάθεια να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα.

Εκεί είναι που αναρωτιέμαι... Θα τα καταφέρω? Ποια είναι τα πράγματα που αξίζει να αλλάξω, ή να δώσω σημασία και να ασχοληθώ με αυτά? Και αν τα καταφέρω, πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι να ζεις τη ζωή που θέλεις... Ή μήπως το πιο ωραίο κομμάτι είναι μέχρι να τη δημιουργήσεις?

S-O-N-G for the article! click here!