Αλλαγές vs Επιλογές

Όσο με φοβίζουν οι αλλαγές, άλλο τόσο με συναρπάζουν. Μία αλλαγή σημαίνει πως κατευθύνεσαι προς μία άγνωστη κατεύθυνση. Πιθανόν να είναι καλύτερη, αλλά ίσως και όχι. Κάποιος κάποτε μου είπε: "τα πράγματα που σε φοβίζουν έχουν μία πιο ευχάριστη όψη αν ξέρεις πως να τα χρησιμοποιήσεις". Έτσι ο άλλοτε φόβος μου, πλέον γίνεται περιέργεια, αφού τίποτα δεν μένει ποτέ το ίδιο.
Ξέρω πως καμιά φορά γίνομαι ξεροκέφαλο γατί, που δεν θέλει  να κάνει μπάνιο. Μα συνήθως όταν το καλοσκέφτομαι και φωλιάζουν για λίγο οι σκέψεις στο μυαλό μου, δοκιμάζω μόνη μου να βραχώ.
Υπάρχουν στιγμές στη καθημερινότητά μου που με δυσκολεύουν αρκετά. Μα εκεί είναι που συνειδητοποιώ πως απλά χρησιμοποιώ λάθος τη κατάσταση. Το να κατανέμω συνειδητά ή ασυνείδητα λάθος το χρόνο ή τις προτεραιότητές μου αποτελεί ξεκάθαρα επιλογή μου, που μπορεί να αλλάξει. Σκέφτομαι λοιπόν πως "όταν αγαπάς τις επιλογές σου, αγαπάς τη ζωή σου"!

S-O-N-G for the article! click here!

One second please...

One second please...
Πείτε μου παρακαλώ....
Όταν γνωρίζεις κάποιον, κάποια... Τι κρητήριο χρησιμοποιείς? Με ποια λογική τους θες ή τους απορρίπτεις από τη ζωή σου?
Μία φίλη, μία σχέση, ένας -κάποιος- εραστής...
Είσαι ικανός να βάλεις τα κατάλληλα κρητήρια; Είσαι σίγουρος πως έχεις τα σωστά;
Για μένα κρητήριο είναι το τι αισθάνομαι με κάποιον. Βέβαια διόλου σταθερό, γιατί πότε είναι πάνω πότε είναι κάτω, και πολύ εύκολα επηρρεάζομαι από νέα πληροφόριση. Παρόλαυτά, σημείο κλειδί είναι ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη. Ένα ζευγάρι απαραίτητο για κάθε συναναστροφή....

 

S-O-N-G for the article! click here!

Choices...

Και κάπως έτσι οι μέρες κυλούν, και ο κόσμος στον οποίο καλούμαι να προσαρμοστώ αλλάζει συχνά τις όψεις του προσώπου του. Θέλω να δέσω τα πόδια μου με ρίζες γερές και αδάμαστες, μα κάθε φορά που λέω να μπλέξω τα σχοινιά μοιάζει να ζωντανεύουν. Το πιο όμορφο πράγμα που μου έχει συμβεί; Το σπίτι μου. Είναι τόσο όμορφο, καθαρό, τακτοποιημένο, με έπιπλα που αποπνέουν εμένα, και όχι τον προηγούμενο ενοικιαστή, ή τη μητέρα μου. Όταν θέλω, κάνω βόλτα στο πάρκο δίπλα στη πλατεία και με λούζει ο ήλιος. Εκεί ανακαλύπτω κομμένους κορμούς δέντρων, ντυμένους μανιτάρια, και δέντρα πανύψηλα που σου δίνουν το παρόν κάθε φορά που ρίχνουν και ένα ακόμα από τα λιγοστά τους φύλλα στο χώμα. Εδώ ο κόσμος μοιάζει αλλιώτικος. Κι όμως. Ο κόσμος είναι αλλιώτικος σε κάθε γωνιά. Σε κάθε γειτονιά. Επιμένω πολύ τον τελευταίο καιρό, συνειδητά ή ασυνείδητα να λέω στον εαυτό μου, «είσαι χαρούμενη από επιλογή».  Δεν είναι συγκυρίες, τύχη, κοινωνία, ή υπόβαθρο. Είναι επιλογή. Έχω τις απόψεις μου, θα διαφωνήσω με ανθρώπους, θα αγανακτήσω με γεγονότα, θα λυπηθώ με εξελίξεις, όταν όμως φύγει η στιγμή που τα αφορά όλα αυτά είμαι και πάλι ένα χαρούμενο κορίτσι. Όλα λοιπόν, βαίνουν καλώς.

 S-O-N-G for the article! click here!