Απλά...

Θλίψη λες και η βροχή έμπαινε μες στο σπίτι. Το άρωμά του έχει χαθεί πια απ'τη ζακέτα του. Εκείνος έσβησε από την καθημερινότητά μου, σαν μία φωτογραφία στο κινητό που απλά πατάς διαγραφή και δεν επανακτάται. Και ας μου κόβεται η ανάσα κάθε φορά που στο ραδιόφωνο παίζει το τραγούδι του. Εκείνο που είχα βάλει για δικό του ήχο κλήσης στο κινητό.
Τα πράγματα του καθενός επέστρεψαν στο κάτοχό τους και εγώ αλλαγμένη, από τότε που γνωριστήκαμε μέχρι σήμερα, έχω συνδέσει ασχολίες μου με τη μορφή του.
Μου στοιχειώνει τη σκέψη σαν πιπέρι στο φαγητό, που λίγο παραπάνω και σ'έκαψε. Μας κόπηκε η όρεξη... Μας κόπηκε και ο έρωτας. Έσπασε ο έρωτας. Έσπασε και δεν νοιάστηκε κανένας...
Ούτε και εγώ. Γιατί ίσως ξεχάσω... Και όταν συμβεί αυτό, απλά, δεν θα με νοιάζουν τα λόγια που ειπώθηκαν, τα όνειρα που σχεδιάστηκαν, τα αγγίγματα που ενώθηκαν, τα βράδια που αναφώνησαν, τα χαμόγελα που χορεύτηκαν, τους εγωισμούς που τσακώθηκαν, τις ζήλιες που κυρίευσαν, τις αμφιβολίες που κυριάρχησαν, τις ανασφάλειες που μας σκότωσαν. Όλα αυτά θα ξεχαστούν, απλά.
Ρομαντικός, τρυφερός και ερωτευμένος... Eκείνο το βράδυ στη παραλία, με το τριαντάφυλλο, τις φράουλες, τη σαμπάνια... Τι και αν δεν είχαμε φράουλες εγώ τις γεύτηκα κάτω από τα αστέρια με περίσσια όρεξη και λαχτάρα. Τον λάτρεψα για μια οφθαλμαπάτη που μ'έκανε απλά να πιστέψω. Και για ακόμα μία φορά με τα εργαλεία που μου δόθηκαν είπα να εξιδανικεύσω το ταίρι μου και ας ήταν να εθελοτυφλώ για λίγο.
Τόσο απλά.

S-O-N-G for the article! click here!

Peri diaλόγou ...

- Τι σημαίνει ρομαντισμός για σένα?
- Ήδη νιώθω τον ηλεκτρισμό της ερώτησής σου στα δάχτυλα των χεριών μου καθώς παίζω με τις μπούκλες που πέφτουν στους ώμους μου.... Ένα χαμόγελο να γλυκαίνει την ατμόσφαιρα, σαν να θέλει να απαλύνει τον ερωτισμό που πλημμυρίζει το κορμί, και φέρνει γέυση καραμέλας. Γίνε λίγο αθώος μαζί μου...
Κρασί είναι η γεύση στο στόμα μου και η μυρωδιά σου μ'αναγκάζει να φέρω εικόνες στο μυαλό μου... Σαν το σαπούνι που έκρυβε η γιαγιά μου στα συρτάρια, για να είναι φρέσκα τα κατάλευκα σεντόνια της. Ξεκούρδιστη μουσική αγκαλιάζει το μυαλό μου, με σαξόφωνο, πιάνο και άλλα τέτοια...
Λιγοστό φως, ίσα που ξεχωρίζω τα ξύλινα έπιπλα. Κεριά, καπνοί, σκιές... Αισθησιασμός σε μία κατάνοιξη δαντέλας, χωρίς άγγιγμα. Μία τρέλα τέχνης κλεισμένη σε βιτρίνα.
Ο ρομαντισμός δεν αφορά το σεξ, ούτε την αγάπη. Αφορά το μπαούλο αντίκα, που όταν το ανοίξεις σε πνίγει από συναίσθημα. Αναμνήσεις... Κίτρινες φωτογραφίες από ταξιδιώτες μπροστά σε καρβουνιάρικα τραίνα, ή αποβάθρες πλοίων και κοπέλες με ομπρελίνα. Μπαχαρικά δεμένα με σπάγκους, κόκκινες πιπεριές ή δεσμίδες κανέλλας. Βινύλια σπουδαία από τους χορούς που έντυσε η μελωδία τους... Χειροφιλήματα σκουπισμένα σε κεντητά μαντίλια.
Με αναστάτωσες με την ερώτησή σου, ειλιρκινά. Νιώθω την ανάγκη να γράψω σαν να ξεφαντώνω σε κάποιο άγριο νησί. Έτσι με έχεις κάνει.

-Θέλω να απολαύσω τον ρομαντισμό σου ολόκληρο. Με κάθε λεπτή πτυχή του. Με ιντριγκάρει ο ρομαντισμός σου.

S-O-N-G for the article! click here!

P.S.

Επεξεργασμένος διάλογος με τον Χ. Γ. Α.

Not to be trusted...

I am the kind of girl that trusts. I do trust people. I love human kind even if they've proved me, and still do, that i shouldn't be so blind. At least not in matters that have to deal with my emotions. At least not in issues that are able to hurt my insides. Well, if there are any insides left, i do trust, but only through time.  And it hurts even more when after that time passes, they prove you wrong.
I am the kind of girl that some times people trust. Sometimes people don't enjoy just using her, and look at her cute cover, but all they want is to give to that girl their hearts, their insides, and discover her mind and soul as well. Probably, too early, but they do.
Many times i have proved all those people wrong. They shouldn't trust me. Not as fast as they did anyway. I have quite too many examples of that kind of people that joined my life the last couple of months and i hurt them. And not just a little scratches, i can assure you.
Most of them, i really wanted to keep them in my life. Some of them, i felt some strong emotions for. Very few of them i still got communication. But to none of them i can say that i reacted the way it would be fair to react. I feel guilty, and that i hadn't been fare.
I don't know what I want, and I have to figure it out fast enough not to hurt anyone further... I need time. But not too much. Not too little. I need to get to know someone before we get to the "feelings" part of the story. And I need to get to the "feelings" part just in the moment you have actually some memories with the other person, and you have started to get to know each other.
I guess i am confused. But so were they...

S-O-N-G for the article! click here!

Calling touch...

Calling touch and then we are moving...
And the moving went along in the rhythm of the music. Yes. It's dancing how they call it. But it felt more like he took me to this trip, that only birds that fly can go. His wings took my heart, his arms took my mind, a dance like a theatrical play without actors, but just our elegant selves naked of regrets.
And then, there was a date. A date you could never translate it the right way. There was no date, it was just us. Lots of magic dust flowing around us. There was this chocolate taste, like drug, inspired our souls. The air smell like candy. We heard a song.
Cultures, languages, lips, breaths. It all mixed up under a moonlight of tenderness.
You know how it feels? It's almost like safe love. Like it could ever exist such a thing.
Dreams. Trust. Fairytales. It was a messy whisper inside my head, between lust and desire, connection and emotions. Grabbing. Biting. Scratching. Flawless eye contact that drives you crazy in a deeper sinful madness of the leader, just because you go on following the same insane steps. Wrong or right, would it matter? No conclusion, just a vision of a deja vu.

S-O-N-G for the article! click here!

Avάμεσa...

Κάθομαι σ'ένα παραλιακό παγκάκι στην Ηγουμενίτσα, κι αντί για θάλασσα, τώρα που έχει πια βραδιάσει, κοιτάω το βουνό. Η κορυφή του μοιάζει με ασημένια δαντέλα από το φως της πανσέληνου που πέφτει πάνω στα δέντρα όποτε τα σύννεφα το επιτρέπουν. Ένα φεγγάρι τόσο μεγάλο που σαν σε κοιτάει πίσω από τους καπνούς που τρέχουν, νιώθεις πως γίνεσαι λυκάνθρωπος, ή μία άλλη ύπαρξη, για να κρύψεις τα μυστικά σου. Ένα τοπίο τόσο όμορφο, τόσο μοναδικό, που ίσως αν δεν ήμουν εδώ που είμαι, ν'ανατρίχιαζα κιόλας. Διάφανα και πυκνά σύννεφα προσπερνάνε αυτή τη φωτεινή μπάλα, αλλάζοντας το φωτισμό του κόσμου όλου. Είναι μοναδικό και αξιοζήλευτο από κάθε ταινία.
Αντίστοιχα, αν κοιτάξω κατά τη θάλασσα, μια άλλη χώρα θα αντικρίσω. Πορτοκαλοκίτρινα φώτα καθρεφτίζουν στα μαύρα νερά, που μοιάζουν σαν λίμνη τόσο ήρεμα. Από το λιμάνι και πέρα θα δεις κάνα πλοιάριο να σπάει το σκοτάδι, που όλο κι έρχεται να ενωθεί με τ'άλλα φώτα.
Άλλος ο κόσμος αυτός της θάλασσας. Και μοιάζουνε να είναι τόσο κοντά. Λίγα εκατοστά γυρίζω το κεφάλι μου και μοιάζει ταξίδι χρόνων. Κι ενδιάμεσα λίγο σκοτάδι, λίγο φως, σαν γκρίζα ζώνη. Ανακωχή.

S-O-N-G for the article! click here!

..just this...

Περνάμε ώρες καθημερινά μιλώντας. Δεν είχα ιδέα ότι όντως μπορείς να το κάνεις αυτό. Να βρίσκεις πράγματα να πεις. Να μην βαριέσαι.
Υπάρχουν κάποιες παύσεις που απλά προκύπτουν γιατί κοιτάω το πρόσωπό του στην οθόνη. Προσπαθώ να ρουφήξω όσο πιο πολύ μπορώ από την απομακρυσμένη μας επαφή.
Χωρίς άγγιγμα... Χωρίς μυρωδιά... Χωρίς ενέργεια...
Αν και η ενέργειά του με αγγίζει έστω και μέσα από τη φωνή του... Αλλά θέλω και άλλο. Θέλω κάτι πιο ισχυρό. Κάτι που απλά να μην παλεύω για να τον απολαύσω.
Η καρδιά μου πλημμυρίζει με λέξεις που μόνο τα μάτια μου μπορούν να του τις πουν. Αλλά, απλά περιμένω. Περιμένω τη κατάλληλη στιγμή να ειπωθούν. Και αν ακόμα και οι λέξεις που το στόμα τολμάει να αρθρώσει δεν μπορούν να μεταφέρουν αυτό το ρίγος που ταλαντεύει το κορμί μου, προσπαθώ... Και μέσα από αυτή τη προσπάθεια τον θέλω πιο πολύ. Θέλω το σώμα του, το μυαλό του, το ασυνείδητο του.
Θέλω να γνωρίσω τις αυτόματες κινήσεις του, που μόνο κάποιος που σε "ξέρει" καλά μπορεί να ξεχωρίσει. Θέλω να διακρίνω τους διαλόγους του μυαλού του, που μόνο εκείνος μπορεί να τους ακούσει. Θέλω να συντροφεύω κάθε επιθυμία και όνειρό του που μόνο μαζί θα κάνουμε πράξη.
Κι όλα αυτά τα θέλω από κάθε πλευρά και άποψη.
Θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να εκτεθεί σ'εκείνον. Στα μάτια του, στα χέρια του, στις σκέψεις του. Θέλω να αφήσω τον νου μου ελεύθερο να του εκφραστεί. Να αφήσω το κορμί μου ελεύθερο να απολαύσει. Θέλω να τον αφήσω να με κατακτήσει με κάθε τρόπο.

S-O-N-G for the article! click here!