Άνθη στη καθημερινότητα

Η καθημερινότητά μου, έχει βάλει τα καλά της. Πράγματα όμορφα, εξελίξεις ραγδαίες. Προσπερνάω το χρόνο, νικόντας τη μάχη. Να ξερεις, όμως, η σκεψη μου σε επισκεπτεται συχνα, κατα τη διαρκεια της μερας.
Ανυπομονώ για τα παθιασμενα φιλια σου και τα υπεροχα χαδια σου!

Αν οι σκεψεις μου γινοντουσαν χρώματα, θα είχα φτιάξει τον πιο μεγαλο και φωτεινο και υπεροχο πινακα! Εισαι εμπνευση, χαμογελο, ηδονη. Μυριζω το αρωμα σου στον αερα και δεν ξερω αν το φοραει καποιος άλλος ή ειναι η φαντασια μου.
Η καθημερινότητά μου, αν και χειμώνας σχεδόν, ανθίζει. Ανθίζει μαζί σου. Γεμίζει με ανθούς η ζωή μου.
Κάθε φορά που λέμε καληνύχτα με ενθουσιάζει και πιο πολύ. Άλλη μια μέρα της ζωής μου πέρασε και εγώ κοιμάμαι, όντας μαζί σου. Αφιερώνοντας σε σένα τις σκέψεις μου, τους πόθους μου, τα όνειρά μου. Είναι τόσο σημαντική η καληνύχτα σου, λες και αν δεν την ακούσω θα χαθούν τα αστέρια από τον ουρανό.
Και η Καλημέρα σου είναι ακόμα πιο πολυτιμη, μοιάζει να μην ξημερώνει μέσα στο νου μου, πριν σε ακούσω το πρωι. Είσαι υπέροχος και σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι τις καλημέρες και τις καληνύχτες σου μαζί μου!

S-O-N-G for the article! click here!

Θέλησα

Κοιτώντας μες στα μάτια σου, θέλησα να σου πω πόσο σε αγαπώ. Θέλησα να σου πω, πόσο χρειάζομαι την ύπαρξή σου στη ζωή μου. Γιατί το κάθε λάξευμα του χαρακτήρα μου, στο οποίο συμμετείχες, έγινε μέσα σε μια αγκαλιά εμπιστοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και για το κάθε βήμα που κάνω και εσύ είσαι εκεί, μάρτυρας ή υποστηρικτής μου, θέλησα να σου πω ευχαριστώ. Για κάθε στιγμή μου, που έγινε στιγμή μας, και ντύθηκε με χρωματιστά συναισθήματα. Σφραγίστηκαν μέσα μου μοσχομυριστές εμπειρίες οι στιγμές μας.
Θέλησα επίσης να σου πω, πόσο τυχερή και ευλογημένη νιώθω στο πλάι σου. Θέλησα να σου πω πως καμία πράξη μου δεν θα φτάσει να σου ανταποδώσω αυτό το χάδι σου, το τρυφερό, ή την γλυκιά κουβέντα, που ξέρεις να μου προσφέρεις απλόχερα.
Με έμαθες τόσα πολλά και η ευγνωμοσύνη μου αναβλύζει από τα βάθη της ύπαρξής μου απεριόριστα, σαν θέρμη του ήλιου. Αστέρι φωτεινό στα αφέγγαρα βράδια μου, εσύ. Δυνατό χαμόγελο σε γλέντια και γιορτές. Θέλησα να αναγνωρίσω ξανά τα δώρα σου.
Σαν δροσερή βροχή ποτίζουμε τις ρίζες μας, μαζί, με αμοιβαιότητα. Κάνουμε ταξίδια για να βρούμε τους εαυτούς μας, μαζί. Ερωταπαντήσεις χωρίς όρια. Αμφισβητήσεις άγνωστες. Αναζητάμε ένα σύμπαν, που αυτό που ζούμε μεταξύ μας, δεν θα είναι τόσο σπάνιο. Και ειλικρινά με εμπνέεις. Με μία λέξη ή ένα παράπονο, με ένα βιβλίο μαγευτικό που θα προτείνεις, ή με ένα βίωμα δικό σου που θα μοιραστείς. Στολίζεις το νου μου. Και το ίδιο χαριτωμένα συνυπάρχουμε ή συναπέχουμε σε όλους τους ανέμους.

Υ.Γ.
για την μητέρα μου, που ήταν και είναι...
για τον σύντροφό μου, που δεν ήταν μα είναι...
για την αδελφική μου φίλη, που ήταν μα δεν είναι...

S-O-N-G for the article! click here!

mumbling for love...

Δεν έχουν τελειωμό απόψε οι σκέψεις. Nιώθω τη κούραση να έχει κάτσει στις γωνίες των ματιών μου, αλλά ο νους μου δεν καταλαβαίνει. Θα κεντήσω σήμερα, μου λέει αποφασιστικά, τις πτυχές του έρωτα που νιώθω. Γιατί με πλημμυρίζει αυτό που μας συμβαίνει και παρασέρνει την ύπαρξη μου μόνο δίπλα σου. 

Φτιάχνω διαδρομή και νιώθω να σε αγκαλιάζω και να χώνω τη μουσούδα μου εκεί, ανάμεσα στην ωμοπλάτη και το σβέρκο σου, που τόσο λατρεύω να δαγκώνω ανακατεμένα με φιλιά μου. Και κλείνοντας τα μάτια να φέρω την εικόνα πιο ζωντανή στο παρόν, το τρυφερό σου χάδι πασπαλίζει τα πλευρά μου, το στήθος και τα μαλλιά μου.
Δάκρυα έρωτα κυλάνε στο σεντόνι. Κοιτάζω το σημάδι και μου θυμίζει εκείνο που αφήνει ο ιδρώτας του κορμιού σου μετά το πάθος. 

Απλώνω τα δάχτυλα μου στο πρόσωπο μου, σαν να προσπαθώ να μιμηθώ το δικό σου άγγιγμα. Το χάδι σου, έχει δική του ταυτότητα. Έχει μια νοσταλγική χροιά με μια υπόνοια δισταγμού, τόσο αμυδρή, που σχεδόν μοιάζει με μαγευτική σαγήνη. Κάθε βράδυ το νοσταλγώ. 

Τα βράδια όμως που ενωνόμαστε θέλω να σου προσφέρω με τόση λαχτάρα τα δικά μου χάδια. Να χαρτογραφήσω στο μυαλό μου κάθε σημάδι του κορμιού σου, να σου χαρίσω όλο τον έρωτα! 

Νιώθω τον έρωτα σαν να γαργαλαει τις παλάμες μου και θέλει να σου δοθεί ολοκληρωτικά σε κάθε επαφή. Σε αποζητάνε οι παλάμες μου, το καταλαβαίνεις; βαλε με το νου σου τι συμβαίνει τότε στη καρδιά...

Η καρδιά δεν σε νοσταλγεί Γλυκιε μου. Η καρδιά μου είναι μαζί σου. Ξεμπλέχτηκε από τα στήθη μου και μου ζήτησε να την κάνω δική σου. Στην έδωσα με απόλυτη ευχαρίστηση. 

Στην έδωσα γενναιόδωρα με τις πρώτες ενδείξεις, πως όντως όχι μόνο θα την προσέχεις, μα θα την αγαπάς. Κι έτσι κάθε φορά που συναντιόμαστε οι χτύποι της καρδιάς μου ανηφορίζουν το ρυθμό τους. Και κάπως μου φαίνεται πως και η δική σου καρδιά χορεύει εξίσου...

S-O-N-G for the article! click here!

Calling touch...

Calling touch and then we are moving...
And the moving went along in the rhythm of the music. Yes. It's dancing how they call it. But it felt more like he took me to this trip, that only birds that fly can go. His wings took my heart, his arms took my mind, a dance like a theatrical play without actors, but just our elegant selves naked of regrets.
And then, there was a date. A date you could never translate it the right way. There was no date, it was just us. Lots of magic dust flowing around us. There was this chocolate taste, like drug, inspired our souls. The air smell like candy. We heard a song.
Cultures, languages, lips, breaths. It all mixed up under a moonlight of tenderness.
You know how it feels? It's almost like safe love. Like it could ever exist such a thing.
Dreams. Trust. Fairytales. It was a messy whisper inside my head, between lust and desire, connection and emotions. Grabbing. Biting. Scratching. Flawless eye contact that drives you crazy in a deeper sinful madness of the leader, just because you go on following the same insane steps. Wrong or right, would it matter? No conclusion, just a vision of a deja vu.

S-O-N-G for the article! click here!