Κυριακή 31 Μαΐου 2015

mumbling for love...

Δεν έχουν τελειωμό απόψε οι σκέψεις. Nιώθω τη κούραση να έχει κάτσει στις γωνίες των ματιών μου, αλλά ο νους μου δεν καταλαβαίνει. Θα κεντήσω σήμερα, μου λέει αποφασιστικά, τις πτυχές του έρωτα που νιώθω. Γιατί με πλημμυρίζει αυτό που μας συμβαίνει και παρασέρνει την ύπαρξη μου μόνο δίπλα σου. 
Φτιάχνω διαδρομή και νιώθω να σε αγκαλιάζω και να χώνω τη μουσούδα μου εκεί, ανάμεσα στην ωμοπλάτη και το σβέρκο σου, που τόσο λατρεύω να δαγκώνω ανακατεμένα με φιλιά μου. Και κλείνοντας τα μάτια να φέρω την εικόνα πιο ζωντανή στο παρόν, το τρυφερό σου χάδι πασπαλίζει τα πλευρά μου, το στήθος και τα μαλλιά μου.
Δάκρυα έρωτα κυλάνε στο σεντόνι. Κοιτάζω το σημάδι και μου θυμίζει εκείνο που αφήνει ο ιδρώτας του κορμιού σου μετά το πάθος. 
Απλώνω τα δάχτυλα μου στο πρόσωπο μου, σαν να προσπαθώ να μιμηθώ το δικό σου άγγιγμα. Το χάδι σου, έχει δική του ταυτότητα. Έχει μια νοσταλγική χροιά με μια υπόνοια δισταγμού, τόσο αμυδρή, που σχεδόν μοιάζει με μαγευτική σαγήνη. Κάθε βράδυ το νοσταλγώ. 
Τα βράδια όμως που ενωνόμαστε θέλω να σου προσφέρω με τόση λαχτάρα τα δικά μου χάδια. Να χαρτογραφήσω στο μυαλό μου κάθε σημάδι του κορμιού σου, να σου χαρίσω όλο τον έρωτα! 
Νιώθω τον έρωτα σαν να γαργαλαει τις παλάμες μου και θέλει να σου δοθεί ολοκληρωτικά σε κάθε επαφή. Σε αποζητάνε οι παλάμες μου, το καταλαβαίνεις; βαλε με το νου σου τι συμβαίνει τότε στη καρδιά...
Η καρδιά δεν σε νοσταλγεί Γλυκιε μου. Η καρδιά μου είναι μαζί σου. Ξεμπλέχτηκε από τα στήθη μου και μου ζήτησε να την κάνω δική σου. Στην έδωσα με απόλυτη ευχαρίστηση. 
Στην έδωσα γενναιόδωρα με τις πρώτες ενδείξεις, πως όντως όχι μόνο θα την προσέχεις, μα θα την αγαπάς. Κι έτσι κάθε φορά που συναντιόμαστε οι χτύποι της καρδιάς μου ανηφορίζουν το ρυθμό τους. Και κάπως μου φαίνεται πως και η δική σου καρδιά χορεύει εξίσου...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου