γεύση έρωτα.

Στ' όνειρο, έμοιαζε να πλάθεις γεύσεις από αστέρια. Αυτές τις μικροσκοπικές υπάρξεις, που στολίζουν τον μαύρο ουρανό. Ασημένια στολίδια με πολύτιμους λίθους λαμπερούς, τόσο διακριτικούς όσο και διακριτούς.
Σε κοίταζα λοιπόν με τον ουρανό της νύχτας στα χέρια σου και ήθελα να σου κλέψω μία μπουκιά. Σ'ένα, έδωσες το σχήμα του ανέμου. Το κοίταξα δειλά μα μαγεμένη. Έμοιαζε μ'ένα όμορφο τραγούδι σε μία γλώσσα που δεν καταλάβαινα κι όμως ένιωθα τι θέλει να μου πει.
Θέλησα να βουτήξω μες την ορμή του, σχεδόν το ερωτεύτηκα καθώς το γευόμουν. Κι ήρθες και μ'ένα φιλί πήρες λίγο απ'τον έρωτα. Κι έτσι, ερωτεύτηκα εσένα.

S-O-N-G for the article! click here!

world Vs My world

Υπάρχουν του κόσμου οι φυλές, σε αυτό το πλανήτη, ανά είδος ύπαρξης. Ανάλογα τη προσέγγιση και την τοποθέτηση θα βρεις λογιών λογιών ανθρώπους. Κατηγοριοποιημένους ανά χρώμα, ανά φύλο, ανά πολιτικές πεποιθήσεις, ανά σεξουαλικές προτιμήσεις, ανά... ανά.. ανά...

Για μένα υπάρχουν δύο υποκατηγορίες στην οποία υπάγονται όλοι οι άνθρωποι.

Ο τρόπος διαχωρισμού σε ποιο από τα δύο μέρη ανήκει κάποιος, συμπεραίνεται ανάλογα με τη νοοτροπία και τη στάση που έχει απέναντι στη ζωή. Η πρώτη φυλή συμπεριλαμβάνει τους ανθρώπους που πιστεύουν πως είναι θαυμαστά όντα, με μοναδικές δυνατότητες. Η άλλη, αφορά εκείνους που πιστεύουν πως για ότι τους συμβαίνει φταίει συνήθως κάποιος εξωτερικός παράγοντας, τον οποίο δεν μπορούν να τον επηρεάσουν.

Η πρώτη φυλή ονομάζεται αγαπητοί άνθρωποι. Είναι εκείνοι που όταν έχουν κάποια ευχάριστη κατάσταση στη ζωή τους, χαίρονται, την εκτιμάνε και προσπαθούν να την απολαύσουν. Κάνουν πράγματα για να διατηρήσουν τα όμορφα και αντίστοιχα κάνουν πράγματα για να αλλάξουν ότι δεν τους αρέσει. Είναι κύριοι του εαυτού τους.

Η δεύτερη φυλή ονομάζεται μουντοί άνθρωποι. Είναι εκείνοι που σαν ζήσουν κάτι όμορφο, τρέμουν μην το χάσουν. Προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι δεν θα φύγει και αν υπάρξει κάτι κακό μουρμουράνε και μιζεριάζουν με ευκολία. Είναι εξαρτημένοι από το περιβάλλον τους.

Όλοι μας έχουμε στοιχεία και από τις δύο φυλές, η κύρια κατεύθυνση όμως με την οποία ζει κάποιος είναι πολύ ξεκάθαρη και συγκεκριμένη.

Εσύ, σε ποια φυλή ανήκεις?

S-O-N-G for the article! click here!

Knowledge.!

I used to think that knowledge is sinful. When you know what is good or what is bad, doing one thing defines it sinful or not. But, after this weekend of my life, nothing would ever look the same. Knowledge is power as many, before me, has said.
However the quality of the knowledge defines if it will help you to be free, or not. I always had a strong belief that mentality determines the way your every single special unique moment / part / outcome of your life would be. Freedom is an advantage only people who have conquered this quality of knowledge have. I got a glimpse of this knowledge this weekend.
I am changing inside out. I feel reborn, or according to the period we are in, i feel my deepest and greatest self have been resurrected. I hope & wish for this to happen to all of you. If you choose wisely, knowledge will set you free.!

S-O-N-G for the article! click here!

Confused abilities...

Can you see?

It is all about control.

Can we control our emotions?

It seems like there are so many perfumes in this world, and i got stuck with a stuffy nose that insist not to smell a thing. 

Can I smell?

Can I feel?

It seems like there is this amazing music, and everybody is dancing around... But i got stuck with these deaf ears that insist not to hear anything.

Can I hear?

Can I feel?

And what if I try and pretend i see, or smell, or hear? And through predenting I get to do it... Or, maybe, I am arleady seeing, or smelling, or hearing, but I never got to realise it...?

Is it able for me to understand how other people feel, more than I understand how I feel?

Is it able for others to understand how I feel, more than I undestand me?

It is all about control, but can we?

S-O-N-G for the article! click here!

Inspiration...

Αυτή η γνώριμη στο νού, έμπνευση, είχε χαθεί το τελευταίο διάστημα... Μάλλον είχε και εκείνη τα δικά της. Ξέρεις δεν χρειάζεται να υπάρξει κάποιος έρωτας, για να έρθει. Απλά κάποια αφορμή... Κάποια. Όχι κάποιες... Γιατί στο "κάποιες" χάνεις το μπούσουλα, και αντι για έμπνευση το λες "τα έχω χαμένα".

Let's take control λοιπόν, και αρχίζω να μαζεύω... Σαν να ήταν χειμώνας και κουρνιάζω κάτω από τη κουβέρτα προσπαθόντας να ζεσταθώ, έτσι και τώρα, μες το νου μου προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου. Αχ αυτός ο εαυτός...  Ο δικός μου χρειάζεται ένα gps στα σίγουρα. Όλο χάνετε πια αυτό το πλάσμα. Και δεν είναι κάποιος φίλος, να σε πάρει τηλέφωνο να σου πει: "hey, were have you been?".... Όοοοχι, είσαι εσύ. Και πως να σε αναζητήσεις?

S-O-N-G for the article! click here!

Eye to eye...

Τον πρώτο καιρό, (ποιόν πρώτο καιρό, ακόμα αρχές είμαστε, τέλος πάντων), κοίταζα τα μάτια του και προσπαθούσα να καταλάβω. Τι συναισθήματα μου προκαλούν;, τι μου βγάζουν, τι λένε;... Κοίταζα τα μάτια του και έμοιαζα σαν να κοιτάω τον "τσελεμεντέ". Ήξερα πως κρύβουν κάτι μοναδικό, αλλά για κάποιον που ξέρει να τα "διαβάζει" με το σωστό τρόπο.
Τα μάτια του... δεν μου προκάλεσαν κάτι το άξαφνο. Δεν μου έβγαλαν αυτή την σπίθα που λες, έλα να μου κάψεις τη ζωή μου, τη καρδιά και το μυαλό.... Δεν.!
Πρόσφατα κατάλαβα τι μου προκαλούν τα μάτια του...
Έχεις νιώσει αυτές τις στιγμές που λες "αχ, ωραία ήταν τότε που είχα αυτό ή έκανα εκείνο, τώρα είναι αλλιώς"... Ε, μέσα στα μάτια του δεν μου λείπει τίποτα. Δεν έχω ανάγκη από τίποτα. Δεν υπάρχουν κενά, ούτε στο μυαλό μου και τη λογική μου, ούτε στη καρδιά μου και τα συναισθήματά μου. Είμαστε... ... Απλά υπάρχουμε. Σαν δύο μοναδικότητες που δεν είναι λειψές. Σαν να μην υπάρχει ούτε ένα απωθημένο στο πλανήτη τούτο. Σαν πράγματα και θάματα που στο παρελθόν ήταν ενθουσιώδης επιθυμίες "τι ωραία που θα ήταν να κάνουμε αυτό, ή τι όμορφα αν έκανε εκείνο" τώρα έχουν σιωπήσει.
Όλα είναι άρτια. Όταν είμαστε μαζί ο κόσμος μοιάζει ολόκληρος. Τα μάτια του... με βλέπουν μέσα μου, στο τι είμαι... δεν γίνομαι κομμάτι του, ή εκείνος δικό μου... όχι. Γίνομαι ο εαυτός μου. Πιο αυθεντική και ειλικρινής απ'όσο τόλμησα ποτέ να υπάρξω. Καλό μήνα.!

S-O-N-G for the article! click here!

Creepy soulmates...

Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου! (Α.Β.)

Delayed wishes...?

Πίστεψα πως για μία φορά στη ζωή μου, ο έρωτας μου χτύπησε την πόρτα on time. Δεν λειτούργησε σαν κρατική ελληνική υπηρεσία, ούτε σαν εμένα στα πρώτα μου ραντεβού, αλλά Εγγλέζος και on time.!
Αλλά όπως πάντα πιστός στην ιδεολογία "το καλό πράγμα αργεί να γίνει" έρχομαι προ τετελεσμένων γεγονότων και έκπληκτη από τα παιχνίδια που παίζει αυτή η ανυπότακτη καρδιά στα στήθια μου, με συνεργό τον μικρό τροφαντό αγγελάκο.
Και το μυαλό μου παίρνει αέρα, και αντί για γη, πατάω σε αιθέριους ανέμους αστερόσκονης. Έχω κυριολεκτικά σφραγισμένο στο πρόσωπό μου αυτό το χαμόγελο διαστάσεις "αφτί με αφτί" και ασταμάτητα αναπολώ το "σημαντικό" βράδυ.
Ποιο ήταν όμως το σημείο κλειδί για όλα αυτά? Το γλυκό παλικάρι με βοήθησε να ξεκλειδώσω τις μπλοκαρισμένες κλειδαριές του εγκεφάλου μου, που εδώ και μέρες με παιδεύουν απαγορεύοντας μου την πρόσβαση στην ηρεμία και τη ξεγνοιασιά. Έτσι λοιπόν ήρθε και εκείνος και σαν γνωστικός κλειδαράς, ή ακόμα καλύτερα "Παυλόπουλος" με τα αντικλείδια του, ξεκλείδωσε τις ανοιχτές μου πόρτες που τόσο πολύ με προβλημάτιζαν.
Έτσι μαζί με τις "έγνοιες" μου ξεσήκωσε ολόκληρο το νου. Όλα τόσο αθώα, και ταυτόχρονα ρομαντικά, ληθαργικά ρομαντικά θα έλεγα. Σε έναν ιδανικό τόνο απελευθέρωσης του νου. Ξέρει τα βήματα του χορού. Και η μουσική του, είναι τόσο μεθυστική...

S-O-N-G for the article! click here!

Love December...

Ο Δεκέμβρης έχει φτάσει στα μέσα του... Τα γεγονότα έρχονται και φεύγουν και αφήνουν τα αποτυπώματα τους στον ανήσυχο ύπνο μου... Είναι όμως που ούτε καν κοιμάμαι...
Παίρνω βαθιά ανάσα και αναπολώ όλες τις σκέψεις που τα βράδια βολτάρουν στο νου, έχοντας πάντα κάποιο τραγούδι συντροφιά... Ένα τραγούδι διαφορετικό από αυτό που θα τραγουδάω σαν ξυπνήσω από τα όνειρα της σκέψης. Μα κάθε φορά θα μοιάζει το ένα να ολοκληρώνει το άλλο αινιγματικά.
Και έτσι και τώρα που συλλογίζομαι ο νους μου τρέχει σε έρωτες και συναισθήματα...
Με άγγιξε... Ρίγησα. Ρίγησα τόσο αυθόρμητα και απαλά, σαν τη κουρτίνα όταν κλείνεις την μπαλκονόπορτα.
Με κοίταξε... Λύθηκα. Λύθηκα από τις άμυνες και τους δισταγμούς, που με τόσο κόπο είχα δομήσει για όλους τους άλλους.
Με φίλησε... Ερωτεύτηκα? Ένιωσα αυτές τις "μπουρμπουλίθρες" στο στομάχι, σαν να έχω ξεχάσει στο μάτι της κουζίνας μια κατσαρόλα με νερό για ώρα... ώρα πολύ... τόσο που άρχισε να ξεχειλίζει...

S-O-N-G for the article! click here! 

Education...

Ξεκινώντας τη φοιτητική μου ζωή και περιπλάνηση υπό διαφορετικά δεδομένα σε διαφορετική ηλικία και με μοναδικές συντεταγμένες από κάθε άλλη φορά, και σε σχέση με κάθε άλλο φοιτητή… Αναρωτιέμαι… Γιατί είμαι εδώ; Αυτό το αναρωτιέμαι κυρίως όταν είμαι κλεισμένη στο σπίτι, και η οροφή κοντεύει να με πλακώσει από τη πολύ βροχή και ταυτόχρονα μου έρχεται συνειρμικά το κομμένο κοινόχρηστο ρεύμα και ότι στον 4^ο όροφο που βρίσκομαι νιώθω αποκλεισμένη χωρίς ασανσέρ. Ναι οκ, μπορεί εσύ να μην έμενες 2^η μέρα στο σπίτι μου, αλλά εγώ το λατρεύω… Χωρίς αστεία, είμαι εδώ για να σπουδάσω, αλλά κατά τα λεγόμενα του William Deresiewicz «ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να δημιουργήσει μυαλά, όχι καριέρες…» Εγώ δεν έχω έρθει για να χτίσω καριέρα εδώ πέρα, να ‘μαστε καλά, υπάρχουν αρκετοί δικηγόροι bartender μέχρι στιγμής… Αν ήταν να τελειώσω το «ΤΕΙ αλεξίπτωτο» για να γίνω κάτι σωθήκαμε… Και το λέω τει αλεξίπτωτο γιατί απ’ ότι φαίνεται είναι η τελευταία επιλογή του απεγνωσμένου μαθητή, από σπόντα θεωρητικής κατεύθυνσης, που μπορεί και να τον ενδιαφέρει λίγο παραπάνω από το τει ζαμπονοκοπτικής…  Πες ότι έχω έρθει για να δημιουργήσω μυαλό… Κάτω από ποιο σύστημα; Κοντεύουν Χριστούγεννα ρε τομάρια και εγώ κάνω μόνο αγγλικά και χρήση υπολογιστών που να πάρει….

S-O-N-G for the article! click here!