Romantikή άνoiξη....

Μία σύνθεση ύπαρξης πολύχρωμη, ευπροσάρμοστη. Δειλά ρομαντική. Πως αλλιώς θα ντυνόταν το μεσαίωνα αν δεν πασπάλιζαν παπαρούνες τα μάγουλά της. Και πέταλα γιασεμιού να σκόρπαγε στο κοίταγμα του έρωτα.
Έρωτα λέω. Και ύστερα σωπαίνω για ένα ξάφνιασμα ειλικρίνιας στα μάτια. Δύο σταγόνες έκπληξης μες τη σιωπή. Και ο αντίλλαλος της, τη φέρνει σε άβολη θέση. Κι όλο και ανθίζουν οι παπαρούνες.
Ξάπλωσε η άνοιξη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Κοίταξα στα χρώματα και είδα τ'άρωμά σου.
Δεν υπάρχεις στον αιθέρα του κόσμου μου ακόμα. Έρχεσαι...

S-O-N-G for the article! click here!