Winter holidays...

Well, the thing is that during "winter holidays", you do things you would never even try to do, and then again you do have fun. You go out sometimes with people you didn't expect to enjoy their company, and it turns out their company is as much fun as if you were hanging out with your B.F.F.
The strange thing during winter holidays comes to issues about faith in a relationship. -> being faithful to the person who is left behind, and at the same time trust him for his behaviour back and out there.
What if you are in love? Can you enjoy life and everything that comes in your way if you have recently fallen in love with someone who is not around you during holidays? Or is it the "missing" feeling that participates most in your life than the "having fun" feeling? And then again you could have fun, but do you trust him enough to believe he is faithfull to your relationship?
To me, i am glad cause i miss him, but honey, it's holidays!?! So let's get out there and have FUN free of worries and stuff like that!!

S-O-N-G for the article! click here! 

Love December...

Ο Δεκέμβρης έχει φτάσει στα μέσα του... Τα γεγονότα έρχονται και φεύγουν και αφήνουν τα αποτυπώματα τους στον ανήσυχο ύπνο μου... Είναι όμως που ούτε καν κοιμάμαι...
Παίρνω βαθιά ανάσα και αναπολώ όλες τις σκέψεις που τα βράδια βολτάρουν στο νου, έχοντας πάντα κάποιο τραγούδι συντροφιά... Ένα τραγούδι διαφορετικό από αυτό που θα τραγουδάω σαν ξυπνήσω από τα όνειρα της σκέψης. Μα κάθε φορά θα μοιάζει το ένα να ολοκληρώνει το άλλο αινιγματικά.
Και έτσι και τώρα που συλλογίζομαι ο νους μου τρέχει σε έρωτες και συναισθήματα...
Με άγγιξε... Ρίγησα. Ρίγησα τόσο αυθόρμητα και απαλά, σαν τη κουρτίνα όταν κλείνεις την μπαλκονόπορτα.
Με κοίταξε... Λύθηκα. Λύθηκα από τις άμυνες και τους δισταγμούς, που με τόσο κόπο είχα δομήσει για όλους τους άλλους.
Με φίλησε... Ερωτεύτηκα? Ένιωσα αυτές τις "μπουρμπουλίθρες" στο στομάχι, σαν να έχω ξεχάσει στο μάτι της κουζίνας μια κατσαρόλα με νερό για ώρα... ώρα πολύ... τόσο που άρχισε να ξεχειλίζει...

S-O-N-G for the article! click here! 

mixεd mεss...

Feeling quite sexy tonight. Not having any actual reason for this. Maybe the song, maybe the time... Even my own crunchy voice makes me feel... like some one else... A loosen up girl that flows... And she is so sexy when she does that.
But then again, i have those crazy thoughts in my mind. They are yelling at me... "You had some dreams... You had some plans... " Well, "Mind". I have a word for you. Only one word. Feel. Don't think. Don't. Please. Not at this moment. - And then... The sexy girl goes so dizzy that looks almost sick. And some tears are screaming to come out, without any success. Why? So much of a trouble, what is it for?
Nobody knows. Could be my own self, trying to convince me that i should not fall in love. That what has come up into my life, is just an excitment. What else could it be.? I don't fall in love, remember? I have stoped doing that, even if that's what i wished for, the last couple of times i saw a star falling down...
I wished "... as the star falls from the sky, i wanna fall mutually deeply in love..." Could it be true? Only time, this shoddy lord can lead me to the truth. An illusion-al sittuation can count the patience of mine to get the answer.

S-O-N-G for the article! click here! 

After all we grew up...

Κοίταξε να δεις… Τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο εσύ νομίζεις, αλλά συγχρόνως δεν είναι και τόσο πολύπλοκα. Τι πολύπλοκο θα μπορούσε να έχει το να ανοιγοκλείσεις τα δάχτυλά σου στη παλάμη;… Για μένα μία νορμάλ μέρα κάτι τέτοιο είναι: «πφφφ, σοβαρά θα μπορούσες να το φέρεις σαν παράδειγμα πολυπλοκότητας κάτι τέτοιο?» μναι, κι όμως… Η γιαγιά μου ας πούμε, δεν ξέρω πόσα χρόνια έχουν περάσει από τη τελευταία φορά που κατάφερε κάτι τέτοιο… Χμμ για δες.. ίσως να είναι λίγο πιο πολύπλοκο απ’ ότι περίμενες… Α, κοίτα και εκεί… Να ας πούμε ο Nick Voijic δεν έχει καν χέρια για να ανοιγοκλείσει τα δάχτυλά του στις παλάμες… Μμμμ ίσως τελικά να είναι πιο πολύπλοκο απ’ ότι θα περίμενες… Δεν είναι όμως τόσο περίπλοκο για σένα… Για θυμήσου πως ήταν τα πράγματα και για σένα λίγο πριν μεγαλώσεις… Εσύ πλέον έχεις τις ικανότητες να το κάνεις έτσι απλά, και ίσως σου φαίνεται γελοίο, να το θυμάσαι όμως, πως αν κάτι για σένα είναι απλό δεν είναι το ίδιο και για τους άλλους. Σε σένα το λέω, ενήλικα με τις εμπειρίες, και τις πληγές στη πλάτη, που η φοιτητική μου ζωή πενιχρά μπροστά στη δική σου και κάθε φορά που ξεστομίζω για κάποια δυσκολία μου, ανάθεμα και αν αξίζω τη συμβουλή σου. Και ευτυχώς για μένα ήμουνα τυχερή και έχω γονείς και φίλους που σεβόμαστε ο ένας τον άλλο ισάξια, δεν είμαστε όμως όλοι έτσι…

S-O-N-G for the article! click here! 

Education...

Ξεκινώντας τη φοιτητική μου ζωή και περιπλάνηση υπό διαφορετικά δεδομένα σε διαφορετική ηλικία και με μοναδικές συντεταγμένες από κάθε άλλη φορά, και σε σχέση με κάθε άλλο φοιτητή… Αναρωτιέμαι… Γιατί είμαι εδώ; Αυτό το αναρωτιέμαι κυρίως όταν είμαι κλεισμένη στο σπίτι, και η οροφή κοντεύει να με πλακώσει από τη πολύ βροχή και ταυτόχρονα μου έρχεται συνειρμικά το κομμένο κοινόχρηστο ρεύμα και ότι στον 4^ο όροφο που βρίσκομαι νιώθω αποκλεισμένη χωρίς ασανσέρ. Ναι οκ, μπορεί εσύ να μην έμενες 2^η μέρα στο σπίτι μου, αλλά εγώ το λατρεύω… Χωρίς αστεία, είμαι εδώ για να σπουδάσω, αλλά κατά τα λεγόμενα του William Deresiewicz «ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να δημιουργήσει μυαλά, όχι καριέρες…» Εγώ δεν έχω έρθει για να χτίσω καριέρα εδώ πέρα, να ‘μαστε καλά, υπάρχουν αρκετοί δικηγόροι bartender μέχρι στιγμής… Αν ήταν να τελειώσω το «ΤΕΙ αλεξίπτωτο» για να γίνω κάτι σωθήκαμε… Και το λέω τει αλεξίπτωτο γιατί απ’ ότι φαίνεται είναι η τελευταία επιλογή του απεγνωσμένου μαθητή, από σπόντα θεωρητικής κατεύθυνσης, που μπορεί και να τον ενδιαφέρει λίγο παραπάνω από το τει ζαμπονοκοπτικής…  Πες ότι έχω έρθει για να δημιουργήσω μυαλό… Κάτω από ποιο σύστημα; Κοντεύουν Χριστούγεννα ρε τομάρια και εγώ κάνω μόνο αγγλικά και χρήση υπολογιστών που να πάρει….

S-O-N-G for the article! click here!

Choices...

Και κάπως έτσι οι μέρες κυλούν, και ο κόσμος στον οποίο καλούμαι να προσαρμοστώ αλλάζει συχνά τις όψεις του προσώπου του. Θέλω να δέσω τα πόδια μου με ρίζες γερές και αδάμαστες, μα κάθε φορά που λέω να μπλέξω τα σχοινιά μοιάζει να ζωντανεύουν. Το πιο όμορφο πράγμα που μου έχει συμβεί; Το σπίτι μου. Είναι τόσο όμορφο, καθαρό, τακτοποιημένο, με έπιπλα που αποπνέουν εμένα, και όχι τον προηγούμενο ενοικιαστή, ή τη μητέρα μου. Όταν θέλω, κάνω βόλτα στο πάρκο δίπλα στη πλατεία και με λούζει ο ήλιος. Εκεί ανακαλύπτω κομμένους κορμούς δέντρων, ντυμένους μανιτάρια, και δέντρα πανύψηλα που σου δίνουν το παρόν κάθε φορά που ρίχνουν και ένα ακόμα από τα λιγοστά τους φύλλα στο χώμα. Εδώ ο κόσμος μοιάζει αλλιώτικος. Κι όμως. Ο κόσμος είναι αλλιώτικος σε κάθε γωνιά. Σε κάθε γειτονιά. Επιμένω πολύ τον τελευταίο καιρό, συνειδητά ή ασυνείδητα να λέω στον εαυτό μου, «είσαι χαρούμενη από επιλογή».  Δεν είναι συγκυρίες, τύχη, κοινωνία, ή υπόβαθρο. Είναι επιλογή. Έχω τις απόψεις μου, θα διαφωνήσω με ανθρώπους, θα αγανακτήσω με γεγονότα, θα λυπηθώ με εξελίξεις, όταν όμως φύγει η στιγμή που τα αφορά όλα αυτά είμαι και πάλι ένα χαρούμενο κορίτσι. Όλα λοιπόν, βαίνουν καλώς.

 S-O-N-G for the article! click here!

Skyclouds…

-          Κοίταξε τον ουρανό… Κοίτα αυτά τα σύννεφα.

 Δεν πρόκειται ποτέ ξανά να είναι ίδια.

Πρόσφατα μετακόμισα, και δεν ήταν η πιο εύκολη εμπειρία της ζωής μου. Ήταν όμως κάτι για το οποίο είχα προετοιμαστεί κατάλληλα, και χαίρομαι για αυτό. Το σπίτι που νοίκιασα είναι όμορφο, και οικονομικό. Πληρεί πολλά από τα πράγματα που ήθελα, αν όχι όλα. Δεν έχει όμως θέα. Καθ’ότι είναι ρετιρέ, βλέπει μόνο ουρανό και μπουγάδες (ούτε καν ταράτσες). Εμένα όμως μου αρέσει πολύ, αν και υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν έστω ένα ράντζο με θέα, παρά το σπίτι που νοίκιασα εγώ. Παρατηρώντας λοιπόν τα σύννεφα από το μπαλκόνι μου, θυμήθηκα… Καταλαβαίνεις πως όλα πάνε καλά, από τα συναισθήματα που έχεις για την κάθε σου πράξη. Δεν είναι θέμα αν ζεις σε μικρόκοσμο, ή μακρόκοσμο. Αν θέλεις να περνάς καλά, θα το κάνεις σ’όποιον κόσμο και αν επιλέξεις να ανήκεις. Είναι καθαρά θέμα επιλογής. Κι όταν δεν είναι, είναι το αποτέλεσμα μίας λανθασμένης επιλογής. Ένας πολύ καλός φίλος κάποτε έλεγε: keep it simple. Τώρα καταλαβαίνω τι εννοούσε.

 S-O-N-G for the article! click here!

Waterfalls...

Water - falls, I don't.
Παίρνοντας αφορμή από μία φωτογραφία...
Πρόσφατα έμαθα: "αν ποτέ νιώσεις αυτό που ονομάζεται απόγνωση, μην του δώσεις σημασία απλά γίνε παραγωγική". ή παραγωγικός...
Απόγνωση, ή απελπισία δεν ένιωσα. Δεν το άφησα. Θα μπορούσε...
Είμαι σε μία πόλη με μηδενικούς γνωστούς. Το μόνο που έχω είναι ο εαυτός μου, και η τηλεφωνική επικοινωνία με τους δικούς μου. Μεταφορικά και κυριολεκτικά, είμαι μόνη. Δεν έχω σπίτι, ούτε δουλειά. Την πόλη δεν την ξέρω. Και καθώς έλεγα σε μία κοπέλα που πρωτογνώρισα την ιστορία μου, εκείνη μου είπε: " πω πω, εγώ θα είχα απελπιστεί. "
Δεν μου πέρασε καν απ'το μυαλό μου κάτι τέτοιο. Την βρήκα την άκρη μου, και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, και συνεχίζω να προσπαθώ. Ότι δεν έχω και θέλω να αποκτήσω, το προσπαθώ. Σπίτι? Ψάχνω. Υπομονή? Την καλλιεργώ. Ότι, ότι και αν είναι... όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος.

 S-O-N-G for the article! click here!

Chapter 1 ή απλή εισαγωγή?

i don't like this... Really, all i want is to write down my experience in this island (Rhodes), where i've spend the last five months of my life with out any relatives or friends, and how everything is going for me here. I want to record my worries, my dreams, and my feelings... I don't like it here. Not the way everything is seems to keep going. I don't want to spend the rest of my life with my mother, or thinking that at some point, i will get back leaving with her. I just don't think i said good bye to that life, the right way. I don't want a second chance for goodbyes. All I want is a chance to make it through my way. All on my own. I am 20 years old now, and no one is able to believe it. Everybody sees someone else but me. They see a girl older than me, a woman, they see someone who actually has lived it's own life much, even if the truth looks more like I have almost pulled together decades of life in just a couple of years. That is sad. Isn't it? I doubt about that. I feel free. Or not? Or should I get to learn how freedom feels like? Do I, or not, have any idea how rulling your own life feels like? But then again, rulling your own life means freedom? Well, there are a couple of things about it, that i am thrilled to figure out, and if you can say so, my life is heading to this exact thing. "To realise how to be free feels like." But is it freedom only a way of leaving - matter? Or is it more about the way of thinking? And if it is actually more about thinking, then i am almost sure, that all i am about to get from this trip are plenty of memories, different experiences, but then again, the same result. That "all in life is about the different perspectives". So I am about to take this step, and try to make things work on my own, and I will begin, even the smallest very first step of this way, with the most positive thinking, and I am willing to change all of my fears into confidence. And that, is just the begining.

 

S-O-N-G for the article! click here!

Like a virgin?

Το "παρθενικό" μου άρθρο στο νέο blog... Πολλές σκέψεις, πολλά άρθρα, κανένα δεν τα κατάφερε... Αποφάσισα λοιπόν να γράψω κάτι αυθόρμητο, να κάτσω μπροστά στον υπολογιστή και ότι βγει... Όπως κάθε - σχεδόν - φορά στο παρελθόν...
Ήρθε η ώρα να πούμε bye bye στο καλοκαίρι... Και μαζί με αυτό? Ίσως να είναι η πρώτη φορά για μένα που αποχαιρετώ σημαντικά κομμάτια μου, και αλλάζω κυριολεκτικά την ζωή μου, σε μια προσπάθεια να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα.

Εκεί είναι που αναρωτιέμαι... Θα τα καταφέρω? Ποια είναι τα πράγματα που αξίζει να αλλάξω, ή να δώσω σημασία και να ασχοληθώ με αυτά? Και αν τα καταφέρω, πόσο συναρπαστικό μπορεί να είναι να ζεις τη ζωή που θέλεις... Ή μήπως το πιο ωραίο κομμάτι είναι μέχρι να τη δημιουργήσεις?

S-O-N-G for the article! click here!