Fussy part...

The part between "what you want" and "trying to get it" can get fussy sometimes. To me this happened once more, when everything i ever wanted were just about to be conquered, or at least that's what i thought. At a moment that my problems were so small just like "where am i going to live?" or something. Well, okay that's not so little but... the thing is that the moment that i solved this little problem of "where i am going to live" everything else fall apart.. Altogether! Just like if they were paper towels in a rainy day at the yard of a beach house... Personal life, Social life, Professional life, Family, Finance, and at the end of all these epic disasters (which come up exactly on this row), i end up with a shitty "me with my self" life and also some annoying health issues...

So in order of all these, here are the following pictures as also the "article's song".

"I might seem strong, but I break."






"Right now, my life is a mess."

. 

"I'm not alright, okay? Are you satisfied? I'm not alright."

S-O-N-G for the article! click here!

Avάμεσa...

Κάθομαι σ'ένα παραλιακό παγκάκι στην Ηγουμενίτσα, κι αντί για θάλασσα, τώρα που έχει πια βραδιάσει, κοιτάω το βουνό. Η κορυφή του μοιάζει με ασημένια δαντέλα από το φως της πανσέληνου που πέφτει πάνω στα δέντρα όποτε τα σύννεφα το επιτρέπουν. Ένα φεγγάρι τόσο μεγάλο που σαν σε κοιτάει πίσω από τους καπνούς που τρέχουν, νιώθεις πως γίνεσαι λυκάνθρωπος, ή μία άλλη ύπαρξη, για να κρύψεις τα μυστικά σου. Ένα τοπίο τόσο όμορφο, τόσο μοναδικό, που ίσως αν δεν ήμουν εδώ που είμαι, ν'ανατρίχιαζα κιόλας. Διάφανα και πυκνά σύννεφα προσπερνάνε αυτή τη φωτεινή μπάλα, αλλάζοντας το φωτισμό του κόσμου όλου. Είναι μοναδικό και αξιοζήλευτο από κάθε ταινία.
Αντίστοιχα, αν κοιτάξω κατά τη θάλασσα, μια άλλη χώρα θα αντικρίσω. Πορτοκαλοκίτρινα φώτα καθρεφτίζουν στα μαύρα νερά, που μοιάζουν σαν λίμνη τόσο ήρεμα. Από το λιμάνι και πέρα θα δεις κάνα πλοιάριο να σπάει το σκοτάδι, που όλο κι έρχεται να ενωθεί με τ'άλλα φώτα.
Άλλος ο κόσμος αυτός της θάλασσας. Και μοιάζουνε να είναι τόσο κοντά. Λίγα εκατοστά γυρίζω το κεφάλι μου και μοιάζει ταξίδι χρόνων. Κι ενδιάμεσα λίγο σκοτάδι, λίγο φως, σαν γκρίζα ζώνη. Ανακωχή.

S-O-N-G for the article! click here!

minimal κόλλυβα...

Μπορεί να μην έχω ξανακάνει ποτέ παρόμοια ανάρτηση, όμως πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις...
Σήμερα το πρωί πήγα στην εκκλησία με την μητέρα μου, έχοντας μαζί μας και δύο μπολ κόλλυβα. Είναι το τελευταίο ψυχοσάββατο και για τη μνήμη του Γ.Κ. και άλλων φίλων και συγγενών μας, είπαμε να κάνουμε αυτή τη προσφορά...
Τα ψυχοσάββατα είναι καθαρά αρχαιοελληνικό έθιμο που διατηρεί η ορθόδοξη εκκλησία σχεδόν αναλλοίωτο. Στα κόλλυβα το κάθε συστατικό έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. (πληροφορίες εδώ)
Σιτάρι, ρόδι, ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρυδόψιχα, φουντούκια), σουσάμι, κουφέτα, σταφίδες, ζάχαρη (κρυσταλλική και άχνη), μπαχαρικά (κανέλα, μοσχοκάρυδο, γλυκάνισο, κύμινο, αλάτι), τριμμένη φρυγανιά ή γαλέτα ή αλεύρι ή στραγάλι σε σκόνη, μαϊντανό, τρήματα από πορτοκάλι ή και λεμόνι σε διάφορες παραλλαγές και εμφανίσεις. Με λίγα όμως υλικά μπορείς να κάνεις "minimal κόλλυβα". (πληροφορίες εδώ)
Αν οι πιστοί είναι συνειδητοί και ο παππάς όχι και τόσο αυστηρός, η λειτουργία πηγαίνει θαυμάσια. Η ενέργεια που νιώθεις και μόνο βλέποντας τη τράπεζα με τα μικρά ή μεγάλα σπιτικά πιάτα, μπολ κ.τ.λ. εμένα με ενθουσίασε. Με ευκολία θα το έκανα ξανά, μιας και αυτή ήταν η πρώτη μου απόπειρα. Δεν αντιστάθηκα και έβγαλα αυτή τη φωτογραφία.
Γοητεύτηκα μπαίνοντας στο ναό και αντικρίζοντας νοικοκυριά να συμμετέχουν στη θρησκευτική μνημόνευση...
Καλή σαρακοστή και καλό ταξίδι στους φίλους μας που έφυγαν...


ένα αγαπημένο τραγούδι του Γ.Κ.
S-O-N-G for the article! click here!

Jazz story...

Μια μυρωδιά, ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα... Όλα ηλεκτρίστηκαν και εσύ έγινες νους... το φως και το σκοτάδι σ'έντυσαν σε δύο όψεις... και έγινες σκέψεις που τύλιξαν το κορμί μου όλη τη νύχτα. Για νύχτες... Έγινες σκόνη που κάθισε σε όλα τα αντικείμενα που άγγιζα. Κατέληξες το γυμνό στριφογύρισμα στα γκρι σεντόνια που μ' έκανε να ιδρώνω.  Εσύ...
πρωταγωνίστησες για μία αέρινη στιγμή που ρούφηξε τις ώρες. Ταξίδεψα.
Μια μελωδία μέθης που ζάλιζε, γιατί ήσουν και εσύ μπλεγμένος κάπου εκεί... σε κάθε νότα.
φώτα... σκοτάδια... σαν τη στιγμή που κοιταχτήκαμε.. ρίγος και επιθυμία.
τι αντίδοτο μπορεί να έχει ο λήθαργος σου;
και μπλέκοντας σ' ένα πολιτισμό πιο αυθόρμητο, ξεθωριάζεις. Περιπλανήσεις σε γη και θάλασσα. Κάπου εκεί, και πάλι στον αέρα αποκαλύπτεσαι για μια στιγμή μονάχα, σιωπηλή. Μα τι τρέλα;! και χάνεσαι...
κι όμως με περίμενες... για ένα happy end γεμάτο πόθο. Σφίξε με!
.είσαι για μένα - είμαι για σένα.