Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Happy New Year.!

Φέτος είπα να κάνω ευχές και από το blog μου. Για εμένα το 2013 ήταν μία από τις χρονιές που λάτρεψα και σίγουρα με σημάδεψαν αρκετά. Έγιναν πολλές αλλαγές στη ζωή μου, και είμαι ευτυχισμένη για τη πορεία μου μέχρι εδώ.
Όπως και να έχει το 2013 πέρασε αφήνοντας στα χείλη μου μία γεύση ευχάριστη.
Ήρθε λοιπόν το 2014.! Welcome του λέμε, ποτήρια υψώσαμε στον αέρα για να το υποδεχτούμε γεμάτοι χαμόγελα και αισιοδοξία. Ανταλλάξαμε φιλιά, είπαμε χρόνια πολλά, καλή χρονιά και ευελπιστούμε για τα καλύτερα.
Οι ευχές μου λοιπόν είναι: τη φετινή χρονιά να αρπάξετε τουλάχιστον ένα όνειρο σας και να το πραγματοποιήσετε. Η κάθε μέρα να είναι πασπαλισμένη με χρυσόσκονη πληρότητας. Το κάθε πρωινό να σας τονώνει κάθε αισιόδοξη / θετική και φιλόδοξη πλευρά του εαυτού σας. Η κάθε βραδιά να σας βρίσκει ερωτευμένους και με ήσυχη συνείδηση. Η κάθε στιγμή υγιείς και δυνατούς.


Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Winter holidays...

Well, the thing is that during "winter holidays", you do things you would never even try to do, and then again you do have fun. You go out sometimes with people you didn't expect to enjoy their company, and it turns out their company is as much fun as if you were hanging out with your B.F.F.
The strange thing during winter holidays comes to issues about faith in a relationship. -> being faithful to the person who is left behind, and at the same time trust him for his behaviour back and out there.
What if you are in love? Can you enjoy life and everything that comes in your way if you have recently fallen in love with someone who is not around you during holidays? Or is it the "missing" feeling that participates most in your life than the "having fun" feeling? And then again you could have fun, but do you trust him enough to believe he is faithfull to your relationship?
To me, i am glad cause i miss him, but honey, it's holidays!?! So let's get out there and have FUN free of worries and stuff like that!!


Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Love December...

Ο Δεκέμβρης έχει φτάσει στα μέσα του... Τα γεγονότα έρχονται και φεύγουν και αφήνουν τα αποτυπώματα τους στον ανήσυχο ύπνο μου... Είναι όμως που ούτε καν κοιμάμαι...
Παίρνω βαθιά ανάσα και αναπολώ όλες τις σκέψεις που τα βράδια βολτάρουν στο νου, έχοντας πάντα κάποιο τραγούδι συντροφιά... Ένα τραγούδι διαφορετικό από αυτό που θα τραγουδάω σαν ξυπνήσω από τα όνειρα της σκέψης. Μα κάθε φορά θα μοιάζει το ένα να ολοκληρώνει το άλλο αινιγματικά.
Και έτσι και τώρα που συλλογίζομαι ο νους μου τρέχει σε έρωτες και συναισθήματα...
Με άγγιξε... Ρίγησα. Ρίγησα τόσο αυθόρμητα και απαλά, σαν τη κουρτίνα όταν κλείνεις την μπαλκονόπορτα.
Με κοίταξε... Λύθηκα. Λύθηκα από τις άμυνες και τους δισταγμούς, που με τόσο κόπο είχα δομήσει για όλους τους άλλους.
Με φίλησε... Ερωτεύτηκα? Ένιωσα αυτές τις "μπουρμπουλίθρες" στο στομάχι, σαν να έχω ξεχάσει στο μάτι της κουζίνας μια κατσαρόλα με νερό για ώρα... ώρα πολύ... τόσο που άρχισε να ξεχειλίζει...