Η aλλaγμένη γνώση...

Κι αν ακόμα ήξερα τι θα επακολουθούσε;

Δεν ξέρω αν τα ίδια βήματα θα έκανα στη διαδρομή μου,

αν ήξερα, θα ήταν ένα αλλιώτικο μάθημα που θα έπρεπε να πάρω

και δεν νομίζω να έκανα τις ίδιες επιλογές...

Καμιά φορά εύχομαι να ήξερα...

Μα και αν ήξερα, και έφτανα σε ετούτο το σημείο,

πιο έντονο και πιο βαθύ θα ήταν το μάθημά μου,

για να θυμάμαι άλλη φορά τη γνώση που έχω ήδη.

Ίσως είναι καλύτερα που δεν ξέρω,

θα με έπιανε καημός να σκονταύτω ενώ ξέρω.

Τώρα όμως, θέλω να ξεγράψω ότι έμαθα,

ότι με έμαθαν, ότι γνώρισα, και ότι ξέρω.

Εύχομαι να μάθω χωρίς να πάθω

γιατί πια μπορώ να πω πως ξέρω να το εκτιμώ.

Να αγαπάω και να αγαπιέμαι!

Ελεύθερη από κάθε τι πικρό και ανεκπλήρωτο.

Είναι θείο δώρο να μπορώ να ταξιδεύω στης αγκαλιάς σου τα όνειρα...

Ευχαριστώ για αυτό που ζω.

Εύχομαι να μάθουμε χωρίς να πάθουμε...

Το ομολογώ, Σ'αγαπώ!

S-O-N-G for the article! click here!

Jazz story...

Μια μυρωδιά, ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα... Όλα ηλεκτρίστηκαν και εσύ έγινες νους... το φως και το σκοτάδι σ'έντυσαν σε δύο όψεις... και έγινες σκέψεις που τύλιξαν το κορμί μου όλη τη νύχτα. Για νύχτες... Έγινες σκόνη που κάθισε σε όλα τα αντικείμενα που άγγιζα. Κατέληξες το γυμνό στριφογύρισμα στα γκρι σεντόνια που μ' έκανε να ιδρώνω.  Εσύ...
πρωταγωνίστησες για μία αέρινη στιγμή που ρούφηξε τις ώρες. Ταξίδεψα.
Μια μελωδία μέθης που ζάλιζε, γιατί ήσουν και εσύ μπλεγμένος κάπου εκεί... σε κάθε νότα.
φώτα... σκοτάδια... σαν τη στιγμή που κοιταχτήκαμε.. ρίγος και επιθυμία.
τι αντίδοτο μπορεί να έχει ο λήθαργος σου;
και μπλέκοντας σ' ένα πολιτισμό πιο αυθόρμητο, ξεθωριάζεις. Περιπλανήσεις σε γη και θάλασσα. Κάπου εκεί, και πάλι στον αέρα αποκαλύπτεσαι για μια στιγμή μονάχα, σιωπηλή. Μα τι τρέλα;! και χάνεσαι...
κι όμως με περίμενες... για ένα happy end γεμάτο πόθο. Σφίξε με!
.είσαι για μένα - είμαι για σένα.