Είναι το δικό σου ρολόι.
Το κοιτώ και θυμάμαι πως πάντα,
το φοράς στο δεξί,
ενώ εγώ στο αριστερό.
Θυμάμαι, πως το βασανίζεις,
όταν αλλάζεις τις ταχύτητες στο αμάξι.
Θυμάμαι, πως μπλέκεται,
στα μαλλιά μου, όταν αγαπιόμαστε.
Κοιτώ το ρολόι σου στο χέρι μου
και μετρώ τα λεπτά να σ'το δώσω πίσω.
Να στο δώσω πίσω για να σε δώ.
Μετρώ τα λεπτά για να σε δώ.
Κι όταν σε δω,
θα το παρακαλέσω να παύσει.
Ο χρόνος να μην κυλά για λίγο,
ή για πολύ.
Για να είμαστε μαζί για λίγο παραπάνω,
ή για πολύ παραπάνω.
Και αν δεν μπορέσει να παύσει...
θα κάνω τα πάντα να σε δώ ξανά.
Τρυφερό! I like it!
ΑπάντησηΔιαγραφή