Για σένα

Τι είσαι;

Ποιός είσαι;

Μέσα στο όνειρο

δύο αστέρια με πλησίασαν τόσο

κ'είπαν

πως θα 'ρθεις.

κ'είπαν

πως οι ευχές μου για σένα

πιάσανε.

Και ήρθες.

Μα δεν είσ' άνθρωπος.

Που πότε ανηφορεί

και πότε κατεβαίνει.

Είσαι όλα τα ερωτικά ποιήματα

τα πιο όμορφα παραμύθια

που πήρανε μορφή στη μορφή σου.

Είναι οι ευχές μου

στο πρόσωπό σου,

είναι οι ελπίδες μου

στη φωνή σου,

είναι οι πόθοι μου

στην αφή σου.

Δεν είσαι ένας άνθρωπος.

Είσαι ο δικός μου άνθρωπος.

Που σ'ένα βράδυ

μου άλλαξες το πεπρωμένο.

Κι όλα τα όνειρα έπαψαν να ζουν

στον κόσμο των ονείρων,

κι ήρθαν μπρος στα μάτια μας

και με τύλιξαν στην αγκαλιά σου.

Είσαι ρομάντζο από ταινία.

Ένας άνδρας από ιδανικό

φιλοσοφικό υλικό.

Από αυτό που έχει μέτρο άριστο

και νου και σώμα υγιή.

Είσαι πλασμένος

από χρώματα αγάπης και χαράς.

Είσαι εκείνος

που τόσο καλά γνωρίζω.

Μα δεν σε ξέρω.

Ξέρω απλά τι ευχήθηκα.

Και ανακαλύπτοντας εσένα,

βρίσκω ποιές ευχές μου

βγήκαν αληθινές.

Και μα το Θεό,

όλες αλήθεια μοιάζουνε,

σαν το φιλί σου ζήσω.

Γιατί δεν είναι γεύση,

μα βίωμα

κάθ'ένα απ'τα φιλιά σου.

Τι είσαι;

Ποιός είσαι;

Καθόλου δεν με νοιάζει.

Καθ'όπως λες συχνά πυκνά

ο ορισμός περιορίζει.

Για αυτό και εγώ

ελεύθερη σε αγαπώ.

Όχι για τις ευχές μου,

μα για σένα.

Άνθη στη καθημερινότητα

Η καθημερινότητά μου, έχει βάλει τα καλά της. Πράγματα όμορφα, εξελίξεις ραγδαίες. Προσπερνάω το χρόνο, νικόντας τη μάχη. Να ξερεις, όμως, η σκεψη μου σε επισκεπτεται συχνα, κατα τη διαρκεια της μερας.
Ανυπομονώ για τα παθιασμενα φιλια σου και τα υπεροχα χαδια σου!

Αν οι σκεψεις μου γινοντουσαν χρώματα, θα είχα φτιάξει τον πιο μεγαλο και φωτεινο και υπεροχο πινακα! Εισαι εμπνευση, χαμογελο, ηδονη. Μυριζω το αρωμα σου στον αερα και δεν ξερω αν το φοραει καποιος άλλος ή ειναι η φαντασια μου.
Η καθημερινότητά μου, αν και χειμώνας σχεδόν, ανθίζει. Ανθίζει μαζί σου. Γεμίζει με ανθούς η ζωή μου.
Κάθε φορά που λέμε καληνύχτα με ενθουσιάζει και πιο πολύ. Άλλη μια μέρα της ζωής μου πέρασε και εγώ κοιμάμαι, όντας μαζί σου. Αφιερώνοντας σε σένα τις σκέψεις μου, τους πόθους μου, τα όνειρά μου. Είναι τόσο σημαντική η καληνύχτα σου, λες και αν δεν την ακούσω θα χαθούν τα αστέρια από τον ουρανό.
Και η Καλημέρα σου είναι ακόμα πιο πολυτιμη, μοιάζει να μην ξημερώνει μέσα στο νου μου, πριν σε ακούσω το πρωι. Είσαι υπέροχος και σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι τις καλημέρες και τις καληνύχτες σου μαζί μου!

S-O-N-G for the article! click here!

Υπάρχω μαζί σου.

Ύπαρξη. Μία λέξη από τραχύ βελούδο, που ντύνει όμως ομοιόμορφα τη σκέψη μου.
Υπάρχω. Υπάρχεις. Μα σαν οι υπάρξεις μας συγχρονιστούν, ο χρόνος παύει. Μοιάζει να σαγινεύεται ακόμα και αυτός, ο κυρίαρχος του ανθρώπινου ρυθμού, στη θέαση του "εμείς" μας.
Σαν υπάρχω μαζί σου, η καρδιά υποκλίνεται. Ο νους επαφίεται. Η ανάσα ομορφαίνει.
Μου αρέσει  να υπάρχω μαζί σου.
Γαλήνια. Σιωπηλά. Μοιραζόμαστε ένα άχρονο κενό της ζωής που μόνο εμείς δημιουργούμε άξαφνα. Σαν το άλμα της πρώτης σταγόνας στην άκρη του σύννεφου πριν βρέξει.
Όταν υπάρχω μαζί σου, τίποτα δεν υπάρχει. Οι υπάρξεις χάνονται. Εγώ, εσύ, η γη και το σύμπαν είμαστε ένα. Όταν υπάρχω μαζί σου είμαι Θεός. Είσαι Θεός.
Δεν υπάρχω μαζί σου. Υπάρχουμε.
Βρέχει.

S-O-N-G for the article! click here!